Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Κάνε με πάλι παιδί *

Μια φορά κι έναν καιρό , πριν πολλά χρόνια ήσουν εσύ κι εγώ. Θυμάσαι ή το έχεις ξεχάσει και αυτό ; Ήσουν ο αγαπημένος μου φίλοςκι εγώ η δική σου . Τα χρόνια πέρασαν . Μεγαλώσαμε . Αλλάξαμε , αλλά δεν έπαψες να είσαι ο παιδικός μου φίλος. Μια μέρα μου είπες πως φεύγεις. Κι έτσι έφυγες. Στην άκρη του κόσμου. Ήταν πια αργά να σε κρατήσω . έμεινα εκεί. έμεινα πίσω. Να σου γράφω. Σου γράφω. Δεν ήξερα ποιος δρόμος θα με βγάλει εκεί. σε σένα. Θέλω να πάρω ένα κόκκινο ποδήλατο και να πάω στο Παρίσι . να ζήσω εκεί. Και όμως είμαι εδώ ακόμα. Να πίνω κάθε μέρα τον ίδιο πικρό καφέ και να μετράω τις ώρες. Μήπως και φανείς. Το γράμμα μου είναι η λύτρωση μου. Δεν ξέρω αν το πήρες. Κάνω μια ευχή λοιπόν. Μια ευχή δυνατή..Φυσσάω όλη την αστερόσκονη . Να σε δω να με κρατάς αγκαλιά, έστω μια φορά. Μπορείς να με κάνεις παιδί και πάλι ; ΤΟΛΜΑΣ ;




















1 σχόλιο: