Η πρώτη μέρα της ζωής μου **

Ξυπνάς μια μέρα και κοιτάζεις το πρόσωπο σου στον καθρέφτη , προσπαθείς να θυμηθείς ποια είσαι , γιατί είσαι εδώ και όχι αλλού και μετά ξεσπάς σε λυγμούς . Δεν θέλεις άλλο να ζεις πάνω στις πλάτες κάποιου άλλου , το μόνο που θέλεις είναι να ζεις με τον εαυτό σου και να είσαι ευτυχισμένη , να είσαι γεμάτη , να είσαι καλά. Μοίρασες πολλά δικά σου κομμάτια , τα σκόπρισες και τώρα δεν θυμάσαι καν που είναι πεταμένα. Δεν ξέρεις από ποιον να τα ζητήσεις πίσω. Δεν θυμάσαι τους λόγους , δεν θυμάσαι το χρόνο , έχει σταματήσει ακόμα και αυτός και περιμένει από εσένα να τον βρεις και να τον κάνεις και πάλι να κυλήσει.. Το ερώτημα δεν είναι αν μπορείς αλλά αν θέλεις . Και σε ρωτάω .. Θέλεις ; Χαμογελάς στο είδωλο σου και λες ΘΕΛΩ .. Με όλη σου τη δύναμη , ναι θέλω. Φοράς το χαμόγελο σου και αισθάνεσαι πως αν και θα είναι δύσκολο θα τα καταφέρεις. Σε αυτόν τον κόσμο πρέπει να μάθεις να επιβιώνεις μόνη σου, σου είπε κάποιος . Δεν θυμάμαι ποιος. Ισως ανοίκει και αυτός σε εκείνους , που ήρθαν, πήραν κι έφυγαν. Αν ανοίκει εκεί δεν μπορείς , δεν θέλεις να τρέξεις πίσω και να θυμηθείς. Υποσχέθηκες πως από δω και πέρα εσύ θα ορίζεις τα όνειρα σου . Θα πας πίσω μόνο για έναν λόγο . Για να βρεις το χρόνο , να τον αποδοκιμάσεις και μετά να τον σπρώξεις με όλη σου τη δύναμη για να αρχίσει και πάλι να κυλάει για εσένα , όχι όμως από εκεί που σταμάτησε , αλλά ένα σκαλί πιο μετά. Θα δεις , θα αρχίσει πάλι να κυλάει και για σένα.. Το μυστικό σε όλα κρύβεται σε μια μικρή χαραμάδα.. Πρέπει πρώτα να αδειάσεις για να γεμίσεις. Πρέπει πρώτα να φτάσεις στο μηδέν και μετά στο χίλια. Πρέπει εσύ να είσαι ο κυρίαρχος σου , να μην επιτρέπεις σε κανέναν άλλον να σου δίνει πνοή για να πετάς και μέτα με τα ίδια χέρια να σου κόβει τα φτερά. Από δω και πέρα λοιπόν εσύ θα αποφασίζεις πόσες απογειώσεις και πόσες προσγειώσεις θα κάνεις . Μη φοβάσαι , τώρα έχει σκοτάδι , ίσως και αύριο πάλι σκοτάδι να έχει , ίσως να έχει πολλές μέρες σκοτάδι αλλά πες μου πως θα μάθεις να διαχωρίζεις το φως άν δεν δεις πρώτα το σκοτάδι ; Ξεκινάς τη ζωή σου , στο σκοτάδι , σήμερα , αύριο.. Ετσι θα έχεις τη δυναμη να κάνεις πιο ισσοροπημένα βήματα όμως , διότι αν μάθεις να περπατάς στο μαύρο τότε στο λευκό θα έχεις ήδη πετάξει. Κοίταξε με , δεν έχω ανάγκη τα δικά σου φτερά..* Τα δικά μου θα είναι πιο μεγάλα * Μην με ψάχνεις.. έφυγα γιατί μου αξίζει *