Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010
Πάντα να ξαναρχίζεις *
Πάντα να ξαναρχίζεις από εκεί που είχες πέσει. Πάντα να αφήνεις λίγο χώρο στο παρελθόν , για να περνάει ανάμεσα από το τώρα και να σου θυμίζει τα άσχημα. Πάντα να περιμένεις αυτό το κάτι καλύτερο ακόμα και αν αργεί . Πάντα λένε πως για να αργεί κάτι θα αξίζει. Πάντα όμως καταλήγεις στο συμπέρασμα πως άδικα περίμενες. Πάντα τα παρατάς και ξεσπάς. Πάντα έρχεται μια νέα μέρα , λιγότερο ή περισσότερο φωτεινή. Πάντα θυμάσαι το μαύρο αλλά ζεις με το λευκό. Πάντα μετά την πτώση έρχεται η άνοδος που πιστεύεις πως είναι και η πιο δύσκολη. Πάντα αφήνεις κάτι πίσω σου και συναντάς κάτι άλλο ακριβώς μπροστά σου. Πάντα κλειδώνεις τις αναμνήσεις σου αλλά εκείνες πάντα βρίσκουν τρόπο να γλιστρούν και να έρχονται μπροστά σου ! Πάντα θα θυμάσαι εκείνο το ¨ ποτέ ¨ που σου είπε και σου έκοψε τα φτερά αλλά μετά θα θυμάσαι εκείνο το δικό σου ¨πάντα ¨που είπες φεύγοντας οριστικά και ήταν πιο δυνατό από οτιδήποτε άλλο. Πάντα θα θέλεις το κάτι παραπάνω και πάντα θα χάνεις και το ελάχιστο. Πάντα θα βρίσκεις τρόπους να γελάς μέσα στο κλάμα σου και να κλαις μέσα στο γέλιο σου. Πάντα θα βρίσκεις τρόπους να ξαναρχίζεις από εκεί που είχες πέσει .*
Καλημέρα
Λ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου